Seksoholizm u kobiety
Kobiety różnią się od mężczyzn. Różnią się biologicznie, różni się też kontekst społeczno kulturowy, w którym wyrastają, dojrzewają i żyją kobiety. Przekazy, z jakimi się stykają, oczekiwania, jakie są w ich stronę kierowane, różnią się od przekazów i oczekiwań względem mężczyzn.
Choć wszystkie osoby uzależnione łączy ten sam wzorzec oparty na obseji, kompulsji, utracie kontroli oraz rosnących stratach związanych z zachowaniami, które mimo wszysto nie prowadzą do porzucenia tych zachowań, istnieją również różnice pomiędzy kobietami uzależnionymi od seksu, a mężczyznami.

Jedną z nich są konsekwencje, z którymi musi się zmierzyć kobieta uzależniona od seksu. Poza typowymi dla seksoholika konsekwencjami (takimi jak np. utrata zaufania bliskich, strata pracy czy rozpad związku), w wyniku swoich niekontrolowanych zachowań seksualnych kobieta może zajść w ciążę, co wiąże się dla niej z poważnymi dylematami – czy poddać się aborcji, czy porzucić dziecko lub oddać je do adopcji, czy je zatrzymać? W zależności od jej wieku, stanu zdrowia, statusu społecznoekonomicznego oraz tego czy jest w stałym związku i czy ma dzieci może różnie rozstrzygnąć te dylematy.

Zaobserwowano również, że kobiety mniej chętnie identyfikują się z uzależnieniem od seksu. Łatwiej identyfikują się z problemami w związkach, opisują siebie jako współuzależnione albo uzależnione od partnera lub od miłości. Częściej są też skłonne przypisywać sobie bardziej pasywną rolę w relacjach seksualnych lub postrzegać siebie jako ofiarę. Dzieje się tak między innymi z powodu społecznej stygmatyzacji oraz stereotypów, z którymi mierzy się kobieta uzależniona od seksu. Niejednokrotnie ogromny wstyd i lęk powoduje, że nie przyznaje się ona przed sobą i innymi do problemu uzależnienia.
U wielu kobiet ukrytą motywacją do nałogowych zachowań seksualnych jest potrzeba kontroli i mocy. Dzięki temu mogą radzić sobie z seksualnym lub emocjonalnym wykorzystaniem, którego doświadczyły w przeszłości.
Objawami problemu uzależnienia mogą być: ciągłe wchodzenie w niebezpieczne romanse (np. z szefem, podwładnym itp.); powtarzający się seks z nieznajomymi mimo ryzyka np. chorób wenerycznych; powracające uczucie pustki, depresji, osamotnienia „dzień po”; powtarzające narażanie siebie na ryzyko zakażenia, niechcianej ciąży, gwałtu, przemocy seksualnej w wyniku swoich zachowań i kontynuowanie tych zachowań mimo ryzyka lub poniesionych strat.